คลั่งรักซาตาน 2 [Loved Devil]
หลิวหลิว,เมษา,มดแดง พวกเธอถูกหลอกล่อ ถูกลักพา ถูกกักขัง โดยเหล่าซาตานในคราบเทพบุตร เควิ้น,เคลย์ตัน,เค-วอลลิส เมื่อพวกเธอถูกพวกเขาทุ่มเทแรงกาย ชักนำความเร้าร้อนดิบเถื่อนเข้าสู่โลกอันสดใสให้กับพวกเธอ
ผู้เข้าชมรวม
6,919
ผู้เข้าชมเดือนนี้
11
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
E-book
คลั่งรักซาตาน 2 [Loved Devil]
Hytext : https://goo.gl/tcV2Kb
SE_ED : https://goo.gl/jXkNLP
ebooks.in : https://goo.gl/ky6N5Y
MEB : https://goo.gl/wU8zMj
คลั่งรักซาตาน 2 [ Loved Devil ]
ซาตานสามพี่น้อง
เป็นบุตรที่ไม่ใช่จุดหมายปลายทางของคีนและตะวัน (คลั่งรักซาตาน 1)
แต่ไหนๆ เมื่อทั้งสามก็ถือกำเนิดขึ้นมาแล้ว ก็ต้องมีเรื่องราวดีๆให้ได้สนุกกัน
ซาตานพี่ใหญ่
เควิ้น ชอว์น [เคน] 27 ปี อาชีพค้าของเถื่อน ผู้ทรงอิทธิพล รุ่นที่สามของตระกูล ไม่เน้นพูด แต่เน้นคิด เน้นปฎิบัติ ไม่เน้นใช้ความรู้สึก...
“อุตส่าห์พยายาม แต่ห่วยมาก เป็นได้แค่ผู้หญิงข้างทาง ไม่เทียบชั้นนางบำเรอเลยสักนิด...”
หลิวหลิว วัย 19 ปี หัวขโมยที่ถูกจับส่งเข้าโรงเรียนประจำ
!!!!! โอ้พระเจ้า ทำไมเขาถึง ถึง ถึง ดูดีเหลือเกิน หลิวหลิว มองตาค้างนิ่ง หัวใจวัยสาวเต้นแรง เธอตกหลุมรักเจ้าพ่อมาเฟียคนนั้นเพียงแค่เห็นหน้าครั้งแรก และเธอกำลังจะถูกเขาฆ่าทิ้งในอีกไม่นานนี้
ซาตานพี่รอง
เคลย์ตัน ชอว์น [คิ้วท์] 25 ปี เจ้าของธุรกิจโรงแรมระดับห้าดาวและเจ็ดดาวหลายแห่ง นิสัยขี้เล่น ชอบหว่านเสน่ห์ แต่ซ่อนเร้นบุคลิครสนิยมทางเพศ
“ถ้าสัมภเวสีหล่อขนาดนี้ สาวๆคงอยากตกนรกกันเยอะเลย คุณว่ามั้ยที่รัก”
เมษา วัย 20 ปี เธอสวย เธอรวย เธอหยิ่ง มันผิดด้วยเหรอ ที่เธอไม่ต้องการมีผู้ชายคนสำคัญในชีวิต เพียงเพราะไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะเหมาะสมกับเธอเลย
“เอามันกลับไป และฝากข้อความถึงเจ้าของดอกไม้ด้วยว่า...ไปขอส่วนบุญที่อื่น ”
ซาตานน้องเล็ก
มดแดง วัย 19 ปี ความรักต้องหอมหวาน ละมุนละไม ไม่ใช่เหรอ
“คุณเค กลับไปเป็นคุณเคคนเดิมได้มั้ยคะ?”
เค-วอลลิส ชอว์น [เค] 24 ปี นักแสดงชั้นนำควบตำแหน่งผู้กำกับภาพยนตร์ที่อายุน้อยที่สุดในวงการ ‘รัก’ คือคำประกาศิตที่ตอกและจองจำเธอไว้กับเขาไปจวบจนลมหายใจสุดท้าย
“มดแดง ฉันขอเตือนให้เธอรู้ไว้และจำให้ได้ ว่าฉันไม่ใช้ผู้หญิงร่วมกับใคร”
ตอนพิเศษ เฉพาะในเล่มกระดาษ กับ E-book
นิโคล ชอว์น : เมื่อเธอต้องการเข้าไปยังสถานที่ต้องห้าม สำหรับการถ่ายแฟชั่นเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่ เมื่อการขออนุญาตแบบทางการที่เสนอผลตอบแทนเป็นเงินถูกปฎิเสธอย่างไม่ใยดี นิโคลจึงขอเข้าพบเจ้าของโอเอซิสที่สวยงามกว่าที่ไหนๆเท่าที่เธอเคยเห็นมา แต่เมื่อการเจรจาขอกันดีๆ ไม่เป็นผล นิโคลจึงใช้วิธีที่ผู้หญิงใช้กันยามจนหนทาง
‘ยั่วยวน’
ชีค ฮาซาน : ที่กำลังจะขึ้นเป็นเจ้าเมืองคากันนูตาลำดับต่อไป และยังเป็นรัชทายาทในเชื้อพระวงศ์ของประเทศแถบฝั่งอาหรับแม้จะปกครองโดยประธานาธิบดีไปแล้วก็ตาม แต่วัฒนธรรมของเมืองก็ยังรักษาไว้อย่างเคร่งครัด นิโคลหารู้ไม่ว่า ประเพณีของเมืองมีไว้ให้ปฎิบัติไม่ต่างกับกฎหมายของบ้านเมือง แต่ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ นิโคล ชอว์นได้ละเมิดประเพณีต้องห้าม ทำให้เมืองทั้งเมืองตัองล้มกำหนดการณ์ค่าความเสียหายกว่าห้าร้อยล้านเหรียญ แต่สำหรับชีคฮาซาน เรื่องเงินไม่สำคัญเท่ากับการต้องรักษาประเพณีที่สืบทอดกันมาเป็นร้อยปี
แม่เฒ่าของเมือง : ประเพณีของเมืองมีไว้ให้รักษาและปฎิบัติ ไม่เว้นแม้แต่รัชทายาทหากละเมิด ท่านในฐานะผู้เฒ่าสูงสุดของเมืองต้องแก้ไขทุกอย่างให้ถูกต้อง
‘แก้ไข’
เจ้าสาวถูกเปลี่ยน กำหนดการถูกแก้ไข ท่านชีคฮาซาน จำต้องเดินทางออกจากเมือง เพื่อไปเอาตัวเจ้าสาวคนใหม่มาเข้าพิธีให้ถูกต้องตามประเพณีที่สืบทอดกันมาพร้อมกับขึ้นรับตำแหน่งเจ้าเมืองคากันนูตา
คำโปรย: ตอนพิเศษ มีมาแค่นี้นะคะ ^^
“ที่นี่สวยทุกตารางนิ้วเลยนะคะ” ฮาซานเลิกคิ้วเล็กน้อย แต่ยังคงจ้องนิโคลอยู่ “แม้จะเสียดายอยู่บ้างที่คนบนโลกข้างนอกไม่มีโอกาสได้ชื่นชม”
‘คนบนโลกข้างนอก’ หมายความว่าไง เธอกำลังมองเมืองของเขาเป็นเมืองลับแลหรือยังไง ฮาซานคิดในใจ
“…แต่ก็นะ ได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง เพราะถ้าที่นี่เป็นเมืองเปิด ความสวยงามแบบนี้ก็ไม่อาจคงทนได้แบบนี้ ถ้าเป็นดิฉันก็เห็นด้วยกับกฎบ้านกฎเมืองของที่นี่” นิโคลอารัมภบทใส่อินโทร [Intro] ได้น่าพึงพอใจ แต่ในเฉพาะความคิดของเธอ สำหรับคนที่กำลังฟังเขาอดยอมรับไม่ได้ว่า กำลังสนใจคำพูดของเธออยู่ไม่น้อย
ต่อเลยครับคุณผู้หญิง ผมอยากรู้แล้วว่าคุณจะไปทางไหนต่อ ฮาซานคิดในใจ
“…แต่” ฮาซานอดไม่ได้ที่ต้องยิ้ม กับคำเริ่มต้นประโยคของเธอ “...สถานที่สวยๆ มันก็น่าเสียดายนะคะ ถ้าดิฉันที่ได้มีโอกาสที่ดีกว่าคนหลายล้าน ไม่มีโอกาสเก็บภาพสวยๆเหล่านั้นไว้” คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน เริ่มสนใจมากขึ้น และตอนนี้เป็นหน้าที่เขาแล้วสินะ ต่อบทกับเธอเสียหน่อย
“เก็บภาพ?” นิโคลยิ้มออกมา เพราะดูเหมือนนายท่านตรงหน้าจะเริ่มคล้อยตาม
“ใช่เก็บภาพ ที่มีคน ที่เป็นนางแบบเป็นองค์ประกอบของภาพ...” ฮาซานกลั้นเสียงหัวเราะไว้อย่างยากลำบาก เธอใช้ประโยคคำพูดสลับตำแหน่งความสำคัญได้อย่างน่าฟัง “ได้มั้ยคะ?” นิโคลปิดประโยคด้วยคำถามที่ขออนุญาต
“แล้วผมจะได้อะไรจากตรงนี้”
“แน่นอนว่า เรื่องเงินไม่สำคัญและไม่เป็นที่ต้องการของนายท่าน แต่สิ่งที่เมืองนี้จะได้คือคำสรรเสริญ ชื่นชม จากคนนับล้านล้าน ว่าเมืองคากันนูตา มีบุคคลากรที่ทรงคุณค่ามากมาย แค่มีเงินอย่างเดียวไม่พอนะคะ ต้องมีสมองด้วย เอ่อ! ดิฉันหมายถึงความเฉลียวฉลาดในการมองและรักษาสิ่งที่มีคุณค่าเป็นนะคะ”
“คนบนโลกข้างนอกใช่มั้ยที่คุณหมายถึงว่าพวกเขาจะชื่นชมประชากรของที่นี่” นิโคลหุบยิ้มทันที มันคุ้นๆนะ แต่ทำไมเวลาคนตรงหน้าเอามาพูดมันฟังแปลกๆ พิกลหูคนได้ยินยังไงไม่รู้
“เอ่อ...ทำนองนั้นค่ะ”
“ผมคิดๆดูนะ ไม่ดีกว่า เหตุผล คนล้านล้านคนจะต้องมีสักคนหรือมากกว่าหนึ่งคนหรืออาจจะไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ ที่ต้องวิพากษ์วิจารณ์ในทางลบ ซึ่งเอาง่ายๆผมไม่ต้องการให้เกิดขึ้นแม้แต่ ศูนย์จุดศูนย์ศูนย์ศูนย์หนึ่งเปอร์เซ็นต์...เว้นแต่คุณผู้หญิงจะรับปากผมว่าเรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้นเป็นอันขาด” ฮาซาน ยื่นงานยากให้กับนิโคล อย่างตั้งใจ
นิโคลครุ่นคิดอย่างหนักในทันที ถ้าถอยง่ายๆ ก็ไม่ใช่คนตระกูลชอว์น นิโคลนิ่งอยู่เกือบสองนาที บ้าจริง! เธอฆ่าตัวตายด้วยประโยคคำพูดของตัวเองแท้ๆ เอาไงดีละทีนี้ คิด คิด คิด โอ้ยยยย!!!! คิดไม่ออก ใครจะไปควบคุมความคิดคนทั้งโลกได้กันเล่า
ผลงานอื่นๆ ของ RungArunoThay ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ RungArunoThay
ความคิดเห็น